Najstarszy parowóz
to parowóz OKz32-2 zbudowany w 1934 roku.
Najszybszy parowóz
to 18 201 - prędkość konstrukcyjna 180km/h, w roku w 1972 podczas jazdy
próbnej osiągnął prędkość 182,4 km/h. Parowóz
18 201 jest opalany nie węglem, a mazutem. Średnica kół napędnych wynosi
2,30m.
Najkrótszy parowóz
to 432.0145 o długości 11.920 mm.
Najdłuższy parowóz
to 18 201 o długości 25,14 m.
Najcięższy
parowóz to 18 201 o masie służbowej 172,0t.
Najlżejszy
parowóz to 432.0145 o masie służbowej próżnego ok 73 tony, w tym 6 ton
węgla i 10m3 wody.
Wolsztyńskie zestawienie: największy,
najszybszy,
naj
...
znajdziesz tutaj.
Dwie serie parowozów są reprezentowane
podwójnie:
są to dwa parowozy serii TKt48-18 i TKt48-191
oraz
niemiecka seria BR52, tzw. Kriegslok =
Lokomotywa wojenna. Reprezentują ją parowoz 52 8079 z Berlina i Ty42-24
Pyskowic. więcej
Parowozy "kuse", tendrzaki, nie mają tendra,
a zapas wody i węgla znajduje się na samym parowozie. Mogą one jeździć
w obu kierunkach z tą samą prędkością. Parowozy, które posiadają tender,
wagon specjalnej konstrukcji do przewozu węgla i wody dla parowozu, mogą
poruszać się jadąc tendrem na przodzie tylko z prędkością do 50km/h. Wolsztyńska
obrotnica o średnicy 20,5 m.
więcej
W polskich oznaczeniach parowozów litera
O
oznacza parowóz osobowy, T parowóz towarowy,
P
parowóz pospieszny. więcej
Parowóz pospieszny rozwijający duże prędkości
(100km/h i więcej) ma koła o większej średnicy, niż parowóz towarowy. Parowóz
towarowy ma jednak więcej osi napędnych (kół), aby móc ciągnąć ciężkie
składy towarowe.
Zapas wody 25m3 wystarcza do przejechania
ok 100 - 150km, a 12 ton węgla wystarczy na 300 - 400km. Zapas wody w tendrze
może się wahać od 7m3 (TKi3) do 32m3 (Pm36). Dla porównania do wanny wlewamy
średnio 200 litrów. Obecnie czynne żurawie wodne znajdują sie tylko w Wolsztynie
i Poznaniu. Podczas przejazdów specjalnych z dala od Wolsztyna i
Poznania wodę dla parowozu musi dowozić w cysternie straż pożarna.
Sprawność maszyny parowej wynosi maks.
8%. Niezależnie od ilości przejechanych kilometrów każdy parowóz musi być
poddany raz na 6 lat naprawie głównej.
więcej
Wodę do tendra wlewa się za pomocą tzw.
żurawia wodnego. Aby zapobiec osadzaniu się kamienia do wody dodaje się
sodę kaustyczną, tak jak do pralki dodaje się środki zmiękczające wodę.
więcej
W normalnej eksploatacji raz rozpalony
ogień w palenisku parowozu utrzymywany jest przez 30 dni. Od momentu rozpalenia
do uzyskania odpowiedniego ciśnienia pary umożliwiajacego jazdę parowozu,
w zależności od jego wielkości, musi minąć nawet do 12 godzin. Po 30 dniach
eksploatacji każdy parowóz musi być wygaszony celem wymycia kamienia kotłowego.
Kiedy widzisz na stacji jadący parowóz
ze świecącym się tylko jednym światłem z przodu i z tyłu nie oznacza to
wcale, że przepaliła się żarówka. Zapalone tylko jedno światło sygnalizuje
wykonywanie jazdy manewrowej. Wolsztyńska Parowozownia liczy sobie już
109 lata. więcej
Parowozowy "garaż" to tzw. szopa, hala
wachlarzowa, mieszcząca 8 parowozów więcej
W Wolsztynie znajduje się ponad 30 parowozów.
Pomimo swego wieku część z nich jest nadal sprawna. więcej
Opracował
Wojtek
Lis
|